5 de mayo de 2008

En busca do tempo perdido (ai lalelo ai lalá)


Vanitas, de Fernando Vicente



Dáme hoxe por pensar nos estribillos. Os estribillos son un vínculo co mundo, os que nos fan ás veces ledos de sermos vivos e outras veces lémbrannos o fatal. Onte escoitaba a Joaquín Sabina cantando "¿Quién me ha robado el mes de abril?, ¿Cómo pudo sucederme a mí?" e dábanme ganas de chorar. E é que é verdade que ás veces parece que nos rouban os meses, sen que sexamos quen de obrigar ao tempo a que nos devolva o que é noso. Eu xa teño perdidos alguns días, aínda non perdín meses enteiros... E supoño que terei máis días por perder, tamén alguns por recuperar. Agardo encontrar o estribillo que nos devolva a todos o tempo perdido... porque supoño que a policía non fai nada cos ladróns de meses..

http://www.youtube.com/watch?v=EWVNk5yJ2aI&feature=related

1 comentario:

Huskie dijo...

Por desgraza, tamén hai quen perde anos enteiros.

Quizais algun dia podanse recuperar... mais o vexo dificil.

Un saudo.